Izvor: uretrovizoru.com
Nešto novo ali ništa neuobičajeno ili možda jeste, jedan novi, saobraćajni portal. Sve ovo, nije nastalo tek tako, preko noći niti bez ikakve veze. Čovjek kad sakupi 70. godina života i pri tome, kad se osvrne nazad, konstatuje da se iza njega, za tih sedam decenija u svoj CV, ipak nešto nakupilo, 4. lista A4 formata i onda počne razmišljati kako to sve obrazložiti, analizirati i ponuditi javnosti na ocjenu koja će, možda, nekad vrijediti više nego trenutno…
I tako, kad sam se ja, Miodrag Rajković, osvrnuo, tog trenutka sam znao da ću retrovizor, kao sastavni dio svakog vozila, iskoristiti kao instrument ili sredstvo uz pomoć koga čovjek dok se kreće i ide naprijed, pored konstantnog praćenja šta se dešava ispred, da bi odredio brzinu i cilj kretanja mora se osvrtati i pratiti ove koji su za vama i cijeniti njihovu dinamiku kretanja kao i njihove, eventualne rezultate ili konačne efekte koji su, opet vezani za moje ciljeve odnosno ciljeve onog ko permanetno gleda u retrovizor.
Dakle, shvatili ste tu simboliku te kako je nastao naziv mog portala, „uretrovizoru.com“. Ta simbolika me prati već dugi niz godina, pa i u vrijeme kad sam bio aktivni takmičar na kružnim auto trkama kad je svaki vozač, bez obzira koju startnu poziciju je imao od samog početka trke ili na kojoj se poziciji trenutno nalazi, pod broj jedan, mora pratiti kako se kreću ovi takmičari koji su u tom trenutku sporiji od vas, te kakve su im šanse da vas eventualno stignu pa čak i prestignu? To je jedna briga ali, ako ste sportista u duši, pokušaćete i vi nekoga da stignete, iskoristite neku njegovu grešku i ako niste maksimalno aktivan pratilac svih dešavanja na stazi, propade vam ta, eventualna šansa…. I da završim sa tom simbolikom, kako je bilo nekada na trci a obzirom na činjenicu da mi diploma saobraćajnog inženjera, ali kao nekog ko istinski voli svoju struku pa zbog toga i kad je penzioner, ne može da bude flegman i da ne primjećuje sve nelogičnosti koje kao takav, mnogo prije i više primjećujem od vozača amatera i ne samo to, nego i mnogo češće primjećujem i osjećam
potrebu da reagujem od mojih kolega po struci. Moram priznati, nije mi to nikad bio veliki problem jer sam uvijek, u životu, svakom poslu, gledao ispred sebe a i krajičkom oka i koso lijevo i koso desno a kolege imaju neke druge opsesije ili sfere interesovanja tako da se trenutno, ustvari već tri godine, bukvalno osjećam usamljen u svim svojim poduhvatima, pisanjima, komentarisanjem a kad još ne primjetite nikakve pomake u poboljšanju organizacije i samog odvijanja saobraćaja u jednom gradu kakava je Bijeljina,
onda, u skladu sa temperamentom, „dodajete“ gas i kad pogledate u retrovizor, osnovano je da zaključite da vas ovi drugi ne mogu stići, bar u sagledavanju trenutnih parametara.
Neko će reći, pa gdje piše da svaki intelektualac sa visokim obrazovanjem mora biti i novinar i za sve to i ima osnova ali i za to se, u životu, u zavisnosti šta ste sve radili, u kojim oblastima i koliko ste imali potrebu obraćati se ljudima. Ovo
je veoma bitno jer kontakti sa ljudima i bilo koja vrsta korespodencije, nadograđuje vaše obrazovanje i samu struku.
Imao sam sreću da se kroz svoj radni vijek, po raznim osnovama, obraćam ljudima, radio slušaocima ili tv gledaocima i ako u sebi imate još i nešto što se zovu predispozicija, stečena danom rođenja, onda je logično da predmetna
nadogradnja ide uzlaznom putanjom. Da ne bi sve ovo bilo isuviše prepotentno, upoznaću vas sa nekim od poslova
koji su mi navedenu nadogradnju stabilizovali i učvrstili. Kao prvo, početkom aktivnog bavljenja auto, moto i karting sportovima, kao
takmičar, zatim kao sportski funkcioner a posebno organizator sportskih takmičenja, bilo je neminovno da ste u obavezi stalnog kontakta sa publikom, narodom a naročito putem medija, konferencija za novinare i ličnih gostovanja
kod istih. I tako, počevši od lokalnih medija u Bijeljini, zatim u Banja Luci, Sarajevu i tako se to lagano širilo sve do Beograda, konkretno Trećeg kanala i emisije 3K NA TOČKOVIMA, kod urednika i voditelja , takođe i takmičara, Čedomira Brkića te i ostalim medijskim kućama koje su aktivno pratile automoto i karting sportove. Aktiviranjem u AMSRS, u Upravnom odboru, skoro tri mandata, te kao Predsjednik odbora za sport pri navedenoj asocijaciji, stalno ste u poziciji, da izvještavate javnost o aktivnostima, projektima i velikom broju takmičenja i drugih manifestacija. S tim u vezi, imate potrebu kontaktirati i sa nekoliko ministarstava iz Vlade Republike Srpske, Omladine i sporta,
Obrazovanja i kulture, te MUP-a Republike Srpske i o svim tim aktivnostima izvještavate javnost, imate obavezu za tako nešto. Biti organizator jednog takmičenja u bilo kojoj disciplini i na bilo kom nivou, Republike Srpske, BiH ili regionalno planiranog, pripremate konferencije za novinare, otvarate takmičenja, proglašavate pobjednike i u vezi sa svim tim događajima, opet gostujete kod velikog broja medijskih kuća.
Posle toga, život donosi i neke profesionalne projekte, čak i one od kojih živite, gdje imate posebne razloge da se predstavite, dokažete i pri tome nešto i zaradite. U svemu tome, veliku ulogu je odradio moj prijatelj Aleksandar Sale Berić, moj, zvanični učitelj i savjetnik koji je još u vrijeme mojih organizacija brdskih trka na Jahorini bio moj domaćin na OSM radiju sa Pala gdje smo po nekoliko noći najavljivali predstojeća takmičenja, slušaci bili aktivni a auto sportovi su na tim terenima imali baš veliku tradiciju još iz vremena dvadesetog vijeka, i to su bile mnogo slušane emisije i tako se, lagano, plivalo dalje. Nekoliko godina posle, uz naročito angažovanje legendarnog Saleta, bio sam urednik i voditelj radijskih emisija „BUM magistrala“ a onda i „SKALA magistrala“ te kao šlag na svu dotadašnju radijsku angažovanost, Sale je mog
starijeg sina Branislava obučio za radijsku montažu a uz moje pisane i nasnimane priloge, te odgovarajuću montažu, zaživila je i vlastita radijska produkcija pod nazivom „Autoinfo“, čije emisije je jedno vrijeme preuzimalo dvadesetak radio stanica u Republici Srpskoj.
Osnovni motiv je bio omogućiti vlastitoj firmi adekvatnu reklamu za poslove dilerstva u prodaji FORD i MAZDA vozila. To je osnovni dio u radijskoj produkciji i do dana današnjeg, kao zvanični konsultant za saobraćaj BN radija, zajednički procjenjujemo trenutak za potrebu angažovanja oko edukacije slušalaca najslušanije radio stanice na ovim prostorima. Televizija je bila uvijek izazov više i shodno tome, 1997. godine, prihvatio sam ponudu braće Milošević, Zorana i Darka da za prvu privatnu TV kuću u Semberiji, „PiM“ televiziju uređujem i vodim emisiju „SEMAFOR“ sa saobraćajnom tematikom prožetom auto moto i karting sportom a potom, posle mnogo godina pauze, te odlaskom u penziju, 2023. godine u dogovoru sa vlasnikom i direktorom BNTV, gospodinom Vladimirom Trišićem i dugogodišnjim prijateljem kome sam, po njegovom izboru bio izvođač velikog broja radova vezanih za oblast metalogradnje u procesu razvoja njegovog, kako radija , tako i televizije. Sve to, trajalo je do 2008. godine, zapravo sve dok sam se tim poslovima bavio a uz veoma korektnu i poslovnu saradnju, uglavnom, sagledavajući sve dogovore i ispunjenja istih. Tako sam skoro dvije godine radio priloge o saobraćajnoj tematici u Gradu Bijeljina pod nazivom „Saobraćajna patrola BNTV“ koja se petkom emitovala u jutarnjem programu, „Dobro jutro Srpska“ te i u emisijama „Danas u Srpskoj“. Sve navedeno i sve sabrano, je jedno značajno medijsko iskustvo koje je sredinom 2025. godine počelo da izrasta u jednu krunu svog tog, skromnog iskustva, koje mi je dalo osnov da se samostalno okušam kao urednik jednog portala, tipa, ovog današnjeg, „uretrovizoru.com“ i opet uz nesebičnu pomoć urednika BN radija Aleksandra Berića, kome ću doživotno ostati dužnik za sve sate provedene na osposobljavanju moje malenkosti, kako bih savladao sve neophodne profesionalne discipline, i radeći ovaj posao, urednika jednog ozbiljnog portala dobio bar prolaznu ocjenu ako ne i onu koju sam, uglavnom dobijao baveći se svim ranijim poslovima, prije stupanja u tu životnu kategoriju, trećeg doba i sticanja zvanja, penzioner.
Miodrag Rajković
